بابای الیاس

دایی من ... بابای الیاس کوچولو بعد از 2 و نیم سال تحمل درد و زندگی نباتی ما و پسرش الیاس کوچولو رو برای همیشه ترک کرد

باورش کمی سخت بود برای همه خصوصا الیاس... الیاسی که از وقتی یادش میاد باباش رو روی تخت دیده و همیشه با دستای کوچولوش براش دعا میکرده ... برای مادر بزرگم که دقیقه به دقیقه امید به معجزه خدا داشت که بچه اش شفا پیدا میکنه اما شفا نیافت و خداوند اجری بالاتر از شفا رو براش داشت داغ فرزند

سخته خیلی سخت خدای مهربون به الیاس کوچولو که هر وقت میاد سر خاک باباش اول عکس رو میبوسه بعد میره سراغ بازی بهش صبر بده و کمکش کنه توی این دنیا به خوبی و خوشی زندگی کنه ... به همسرش و به مادربزرگم صبر عظیم عنایت کنه

برای شادی روح دایی مهربونم صلوات